Τρίτη 28 Ιουλίου 2015

Όλο γράφω και σβήνω χωρίς αποτέλεσμα..τίποτα δεν με λυτρώνει.
Μου λείπεις γιαγιά, και αυτές οι τρεις λέξεις με πονάνε όσο τίποτα.

Δεν έχω ούτε δύναμη ούτε θέληση να το αντιμετωπίσω. Δεν προχωράω, απλά υπάρχω. Αν και υπάρχουν στιγμές που δεν θα ήθελα καν να υπάρχω.

Πονάω
Ψέματα. Δεν νιώθω και αυτό είναι ακόμα χειρότερο.

5 σχόλια:

Adam The Sinner είπε...

Νιώθεις,απλά στην παρούσα σου
υπάρχει ένα κενό.
Μεταξύ του πονάω και νιώθω.

Φιλημένη μες τους Κινηματογράφους είπε...

ίσως..
ουτε εγώ δν ξέρω πια..

Adam The Sinner είπε...

Από τους χειρότερους εχθρούς του ανθρώπου
είναι ο χρόνος.
Αλλά . . πίστεψε με,σε κάποιες περιπτώσεις
είναι η καλύτερη παρηγοριά του.

Φιλημένη μες τους Κινηματογράφους είπε...

Το ξέρω.
Αυτό φοβάμαι...

Adam The Sinner είπε...

Γιατί;
Αφού δεν θα ξεχάσεις ποτέ.
Όπως και να ξανά χαμογελάσεις.

Να,όπως και τώρα που με διαβάζεις :)