Rewind

Είναι όμορφο να απασχολείς το μυαλό σου με χαζογκομενικές ιστοριούλες. Ποιος ήρθε, ποιος έφυγε, ποιος άγγιξε. Αλήθεια ποιος σε άγγιξε? Ποιος από όλους αυτούς που γεμίζεις τον χρόνο σου σε άγγιξε πραγματικά? Κανένας, ένας μόνο ? Κι αυτός ο ένας, σου έφυγε με το ξημέρωμα. Γιατί ? Γιατί μετά από τόσο καιρό κάτι που ξεκίνησε τόσο όμορφα, με τόσες προοπτικές έπρεπε να τελειώσει άδοξα με μια πόρτα να κλείνει. Και όσες άνοιξαν ύστερα ήταν από χατιρι στην πλήξη μου, να ξέρεις. Μπορούσαμε να βρούμε μια λύση. Ένα συμβόλαιο με δικούς σου όρους. Λίγα πράγματα θα ζητούσα.. Ένα ποτό τις Κυριακές το βράδυ και ένα φιλί πριν βγω από το αμάξι. Αλλά νόμιζες σε θέλω αποκλειστικό, όχι. Ωραίο είναι το παιχνίδι, μαρεσει και μένα. Απλά μερικές φορές κουράζομαι. Γι'αυτό σε ήθελα, για τα αξημέρωτα βράδια της Δευτέρας, ίσως και καμία Τετάρτη για να σπάει η βδομάδα. Ούτε καν Παρασκευές και Σάββατα. Τις Κυριακές, μόνο τις Κυριακές.