Κάτι που πρέπει να επαναλαμβάνω στον εαυτό μου κάθε μέρα.

Έχει στ'αληθεια νόημα να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που δεν σε ξέρουν ? Που τους κρύβεις κομμάτια επειδή νομίζεις ότι δεν μπορούν να τα δεχθούν ? Κι αν δεν μπορούν τότε γιατί αξίζουν να είναι δίπλα σου ? Είναι τρομακτικό ναι,η ιδέα ότι μπορεί να σταματήσεις να κρύβεσαι και ξαφνικά όλοι να απομακρυνθουν. Αλλά στο κάτω κάτω, πόσο να κρατήσει μια σχέση που βασίζεται σε έναν φανταστικό εαυτό. Σε ένα ιδανικό υπερεγω που θα σε φτιάχνει κάθε φορά ανάλογα με το τι θέλει ο καθένας. Δεν είσαι εσύ αυτή. Και αν δεν αρχίσεις να μιλάς δεν θα βρεις ποτέ ποια είσαι, και σίγουρα δεν θα βρεις αυτούς που πρέπει να είναι Δίπλα σου.