Περιμένω.

Έχω στενοχωρηθεί και έχω γίνει χίλια κομμάτια, όχι γιατί μου είπες πως τελειώσαμε,  δεν είμαι χαζή το έβλεπα. Απλά όπως πάντα επιλέγω να ζω με φαντάσματα. Όμως δεν καταλαβαίνω αγάπη μου, γιατί να σου δίνει η ζωή τόσο πόνο!  Τόσο που δεν αντέχει καμία άλλη καρδιά, που θα έφτανε για να διαλύσει ακόμα και τα πιο σάπια κορμιά. Όλος αυτός ο πόνος και η αδικία γιατί χτυπά εσένα. Στο είπα, μπορεί να μην με πίστεψες, αλλά είσαι από τους πιο όμορφους ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Κορόιδευες κάθε φορά που σε έλεγα "κουκλί" αλλά ήταν αλήθεια.. Και δεν ήταν μονάχα το πανέμορφο πρόσωπο σου, ή το σκαλισμενο σώμα σου. Ήταν ότι κοιτούσα τα μάτια σου και έβλεπα μέσα τους ομορφιά που δεν είχα ξαναδεί. Μου μιλούσες και ερωτευομουν το μυαλό σου. Μου χαμογελούσες και γελούσα κ γω..η ψυχή σου που πρέπει να έχει γίνει χίλια κομμάτια, είναι γεμάτη φως..έχεις τόση αγάπη να δώσεις το ξέρω.. Και επίσης ξέρω γιατί δίστασες να μ απαντήσεις όταν σε ρώτησα " κι εσένα ποιος θα σε στηρίξει. " πες μ αγάπη μου, ποιος θα είναι εκεί για σένα που λες ότι μεγάλωσες μόνος σου. Και χεστους αυτούς που λένε πως το παίζεις. Εγώ είδα μέσα σου. Κι αν είδα λάθος πάλι στο καλό να πάει. Η αγάπη ποτέ δεν πάει χαμένη όπου κ να τη δώσεις.  Θέλω να σου δώσω τόσα πολλά. Μου έδωσες ένα θησαυρό και μετά μου το πήρες από τα χέρια.  Θα ήθελα να σου θυμωσω, προσπαθώ γιατί ξέρω ότι έτσι θα είναι πιο εύκολο και για μένα ΑΛΛΑ ΔΝ ΜΠΟΡΩ ΠΟΥ ΝΑ ΜΕ ΠΑΡΕΙ. Δεν μπορώ να σου θυμωσω, να σε κατηγορησω ή να μην σε περιμένω. Κοροϊδεύω τον εαυτό μου. Λέω από μέσα μου μην περιμένεις γιατί στην πραγματικότητα ξέρω πως το "περίμενε" σημαίνει ποτέ. Σημαίνει τέλος. Κι όμως θα το δεις, δεν υπάρχει περίπτωση να βρω τη δύναμη να κρατηθώ μακριά σου. Μόνο αν ξέρω πως υπάρχει μια στις εκατό π..
Σκατα τι λέω. Ποτέ τέτοιες πιθανότητες δεν βγαίνουν με το μέρος μου. Έφυγες. Και αυτό που με πονάει είναι που δεν ξέρεις ακόμα πόσα μπορούσα να σου δώσω. Πόσο μπορώ να σε αγαπησω και πόσο θέλω να σου κλείσω όλες τις πληγές.

Σε ερωτεύτηκα...από την πρώτη μέρα.