Ίσως να με πείραξε περισσότερο από όσο πρέπει, αλλά αυτή τη στιγμή νιώθω μια τόσο βαθεια τρύπα που δεν τη γεμίζει τίποτα. Το καταλαβαίνω κ γω ότι αντιδρω υπερβολικά αλλά δεν μπορώ να νιώσω όμορφα αυτή τη στιγμή. Ούτε να σε συγχωρέσω.Και δεν σου έκλεισα το τηλέφωνο επειδή είμαι ακόμα θυμωμένη. Απλά δν μπορούσα να μιλήσω άλλο γιατί ένιωθα ότι θα βάλω τα κλάματα. Και δεν περίμενα ποτέ να το νιώσω αυτό για σένα..
But I don’t break like glass bottles. I bend and twist and—and feel everything that’s thrown at me, and I’m tired. I just want to shatter so I never have to feel anything again.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου