Ακούω αυτό το τραγούδι από προχθές που έπαιξε στο αμάξι και χάθηκα στους στίχους του.
Ψάχνω να βρω η αντωνυμία που αναφέρεται. Είναι πληθυντικός, και αναφέρεται σε όλους τους ανθρώπους στη ζωή μου που τους άνοιξα μια πόρτα και εκείνοι πέταξαν το κλειδί ? Είναι ενικός και αναφέρεται σε ένα άτομο που έχει ανοίξει όλες τις πόρτες μου και μπαινοβγαινει όποτε θέλει ? Και αν ναι, ποιος είναι αυτός?
Γιατί δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να βρω έναν άνθρωπο που να με ξέρει, από όλες τις πλευρές, κυρίως τις άσχημες, και να θέλει ν είναι δίπλα μου. Να με αγαπάει και να κατανοεί την ανάγκη που έχω για συντροφιά.
Μου φαίνεται πως όλοι βλέπουν όσα θέλουν να βλέπουν και ύστερα εγώ προσπαθώ να διατηρησω το ρόλο που μου έχουν αναθέσει με αποτέλεσμα ο κύκλος να συνεχίζεται. Και το περίεργο είναι πως ποτέ κανείς δεν φαίνεται να νιώθει την απουσία μου όσο εγώ νιώθω τη δικιά τους. Γιατί ποτέ κανείς δν με είχε στο μυαλό του ως άνθρωπο αλλά ως την εύκολη λύση, τη κοπέλα της μιας νύχτας, την γκομενα που πέφτει εύκολα.
Αλλά εγώ τι είμαι ? Δεν ξέρω και ούτε θα μάθω ποτέ μάλλον.
Απλά θα παρακολουθώ ανθρώπους να έρχονται και να φεύγουν, μέχρι κάποια στιγμή να φύγω κ εγώ.
3/5
Το κατάλαβα. Η πρόταση αυτή κρύβει το παράπονο όλης της ζωής μου. Δεν θέλω τίποτα ψεύτικο και τυπικό. Δεν θέλω τα δώρα, τα γλυκόλογα και τις ρομαντικές μαλακίες. Δεν θέλω να με καθυσηχαζετε και να πέφτω βαθύτερα στο λάκο μου. Θέλω έναν αληθινό άνθρωπο. Θέλω την αλήθεια σας. Να μου τη χαρίσετε γιατί πιστεύετε ότι είμαι άξια να σας γνωρίσω. Αυτό θέλω. Να σας γνωρίσω. Και να με γνωρίσετε. Να δώσουμε πράγματα ο ένας στον άλλον. Να ζήσουμε κάτι που θα αξίζει να το θυμόμαστε. Να είμαστε πραγματικά ο ένας στην ζωή του άλλου. Να είμαι το τηλέφωνο στις 4 τα ξημερώματα για ποτό/βόλτα/παρηγοριά. Όχι επειδή δεν έχετε άλλον, αλλά επειδή θέλετε να είστε μαζί μου. Θέλω οι άνθρωποι που μπαίνουν στη ζωή μου να έχουν κάποιο νόημα. Δεν θέλω να βλέπω όσα δίνω να πετιούνται.
Ψάχνω να βρω η αντωνυμία που αναφέρεται. Είναι πληθυντικός, και αναφέρεται σε όλους τους ανθρώπους στη ζωή μου που τους άνοιξα μια πόρτα και εκείνοι πέταξαν το κλειδί ? Είναι ενικός και αναφέρεται σε ένα άτομο που έχει ανοίξει όλες τις πόρτες μου και μπαινοβγαινει όποτε θέλει ? Και αν ναι, ποιος είναι αυτός?
Γιατί δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να βρω έναν άνθρωπο που να με ξέρει, από όλες τις πλευρές, κυρίως τις άσχημες, και να θέλει ν είναι δίπλα μου. Να με αγαπάει και να κατανοεί την ανάγκη που έχω για συντροφιά.
Μου φαίνεται πως όλοι βλέπουν όσα θέλουν να βλέπουν και ύστερα εγώ προσπαθώ να διατηρησω το ρόλο που μου έχουν αναθέσει με αποτέλεσμα ο κύκλος να συνεχίζεται. Και το περίεργο είναι πως ποτέ κανείς δεν φαίνεται να νιώθει την απουσία μου όσο εγώ νιώθω τη δικιά τους. Γιατί ποτέ κανείς δν με είχε στο μυαλό του ως άνθρωπο αλλά ως την εύκολη λύση, τη κοπέλα της μιας νύχτας, την γκομενα που πέφτει εύκολα.
Αλλά εγώ τι είμαι ? Δεν ξέρω και ούτε θα μάθω ποτέ μάλλον.
Απλά θα παρακολουθώ ανθρώπους να έρχονται και να φεύγουν, μέχρι κάποια στιγμή να φύγω κ εγώ.
3/5
Το κατάλαβα. Η πρόταση αυτή κρύβει το παράπονο όλης της ζωής μου. Δεν θέλω τίποτα ψεύτικο και τυπικό. Δεν θέλω τα δώρα, τα γλυκόλογα και τις ρομαντικές μαλακίες. Δεν θέλω να με καθυσηχαζετε και να πέφτω βαθύτερα στο λάκο μου. Θέλω έναν αληθινό άνθρωπο. Θέλω την αλήθεια σας. Να μου τη χαρίσετε γιατί πιστεύετε ότι είμαι άξια να σας γνωρίσω. Αυτό θέλω. Να σας γνωρίσω. Και να με γνωρίσετε. Να δώσουμε πράγματα ο ένας στον άλλον. Να ζήσουμε κάτι που θα αξίζει να το θυμόμαστε. Να είμαστε πραγματικά ο ένας στην ζωή του άλλου. Να είμαι το τηλέφωνο στις 4 τα ξημερώματα για ποτό/βόλτα/παρηγοριά. Όχι επειδή δεν έχετε άλλον, αλλά επειδή θέλετε να είστε μαζί μου. Θέλω οι άνθρωποι που μπαίνουν στη ζωή μου να έχουν κάποιο νόημα. Δεν θέλω να βλέπω όσα δίνω να πετιούνται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου