Η αλήθεια είναι ότι τα κατάφερα και έμεινα μακριά σου και γελούσα χωρίς εσένα δίπλα μου, μέχρι που στιγμές στιγμές, με αγαπούσα κιόλας. Τα κατάφερα μόνη μου.. Παρολες τις μαύρες μέρες και τις στιγμές που ακόμα με πιάνουν απροετοιμαστη οι εικόνες σου. Προχωράω με αργά και μερικές φορές όχι τόσο σταθερά βήματα. Αλλά πέρα από τον πόνο που έχω υποστεί και με έχει διαλύσει, πρέπει να αναγνωρίσω στον εαυτό μου ότι τα κατάφερα και μόνη μου.. Χωρίς κανέναν. Στις μαύρες νύχτες μου και στις σκοτεινές μέρες μου ήμουν μόνη. Μόνη μου!!! Και όσα επέζησα και ξεπέρασα τα χρωστάω μόνο στον εαυτό μου! Όλοι οι άλλοι έρχονται και φεύγουν.. Και συνήθως στα μαύρα όλοι φεύγουν. Όλα τα έχω καταφέρει μόνη μου.
But I don’t break like glass bottles. I bend and twist and—and feel everything that’s thrown at me, and I’m tired. I just want to shatter so I never have to feel anything again.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου