But I don’t break like glass bottles. I bend and twist and—and feel everything that’s thrown at me, and I’m tired.
I just want to shatter so I never have to feel anything again.
Κυριακή 14 Αυγούστου 2016
στο άπειρο
Δώστε μου ένα ταξίδι σε ένα μέρος της γης με ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα
και χαμογελούν σαν να έχουν τα πάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου